Aflevering 69:29 januari 1986
-begin uitzending, met inleiding door Plafond over ‘Asia minor’, tune van platenprogramma van Joost den Draaijer. Vervolgens muziek van Edvard Grieg, die de bron is van ‘Asia minor’;
-uitleg van het begrip ‘brak’;
-The Ad Libs met ‘The Boy from New York City’;
-Plafond over de ramp met de Space Shuttle;
-de rubriek ‘Wij geven het woord aan’ met Coot van Doesburgh;
-de rubriek ‘Nieuwe platen’ met ‘Sanctify Yourself’ van The Simpleminds, met en zonder tekst;
-de rubriek ‘Waarom draaien ze dat nou nooit meer’, met ‘Lover’s concerto’ van The Toys;
-Bredduvang, de filmrubriek van Jaap Knasterhuis, met filmtip en platenkeus. Knasterhuis zingt ‘Corrienola’, begeleid door Jan Vos;
-Jo Lemaire met ‘Tant Pis’ en de post;
-Jacques Plafond telefonisch in gesprek met Robert-Henk Zuidinga over zijn boek ‘Wat een taal’;
-de rubriek ‘kloteplaat van Emile’, met ‘Wrap her up’ van Elton John, gevolgd door ‘Ik zou je het liefste in een doosje willen doen’ van Donald Jones;
-Plafond in gesprek met Jan Vos, die ruzie heeft met Wilhelmina Kuttje, en plaat ‘Rescue me’ door Fontella Bass;
-’Bij voorbaat verloren strijdlied’ van Margreet Dolman, en vervolg van Jan Vos over Kuttje, die niet meer wil optreden;
-Plafond en Vos in gesprek met Jacqueline van Benthem, en lied ‘Waarom’;
-Colofon, afkondiging door Jacques Plafond en omroeper Cor Galis.
Beluister Ronflonflon van 29 januari 1986:
Podcast: Speel af in een nieuw venster | Download (1.8KB)
Jacques Plafond heeft heel vaak, als een soort running gag, verteld dat hij geen ouders heeft . . . nee, want zijn grootouders kregen rechtreeks een kleinkind!
(onder andere in episode 39, kan ik snel terug vinden, maar er zijn er meer)
In deze episode valt hij uit die rol, als hij vertelt dat hij een idee heeft van de oorzaak van de ramp met de space-shuttle Challenger is. Tijdstip 08’20 :
Iets dat hij vroeger als klein jongetje uithaalde met zijn vader, die accountant was; vlak voordat die wegging naar kantoor schudde hij diens tas met rapporten en belangrijke mappen leeg en vulde die tas opnieuw maar dan met prentenboeken met mooie gekleurde plaatjes en dat soort spullen. En dan kwam zijn vader op kantoor en maakte zijn tas leeg en zag dan pas dat er in plaats van rapporten al die kleurboeken en prentenboeken in zaten.
Jacques Plafond denkt dat het zou kunnen zijn dat zoiets met de space-shuttle gebeurt is. Hij stelt zich zo voor dat een zoontje van zo’n medewerker op dat grondstation mogelijk een diskette voor die computer met daarop het reisprogramma van de shuttle heeft omgewisseld voor een diskette met een ATARI spelletje. En dan kan zoiets natuurlijk gebeuren.